استفاده از ضایعات ابریشم جهت تولید لیف ابریشمی آنتی باکتریال حاوی نانو ذرات نقره

برای این منظور، ابتدا فیبروئین ابریشم بازیافتی با غلظت های مختلف 8، 10، 5/12 و (w/w) 13% در حلال n - متیل مورفولین n - اکساید حل شده تا محلول های ریسندگی حاصل گردد. تاثیر انواع انعقادگرها شامل: متانول، اتانول و 1- پروپانول در توانایی ریسندگی خشک- ترِ محلول فیبروئین ابریشم بررسی گردید. استحکام و ازدیاد طول تا حد پارگی این الیاف نیز در غلظت ها و حمام های انعقاد مختلف (بدون اعمال هیچ گونه فرآیند کشش بعدی) اندازه گیری و محاسبه شد. در ادامه بمنظور تولید الیاف بازیافتی با خاصیت ضد باکتری؛ روش های اختلاط و آغشته سازی بکار برده شد و غلظت های مختلف پلی هگزامتیلن بیگواناید (5/0، 75/0و(v/v) 1%) و نانو ذرات نقره (5، 15، 55، 95 و ppm 135) بصورت مجزا و مخلوط مورد بررسی قرار گرفتند تا اینکه خاصیت ضد باکتری این غلظتهای مختلف و نیز دو روش فوق (علیه باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس) با یکدیگر مقایسه و بررسی شوند. حصول الیاف ممتد و بدون ریز دانه همراه با استحکام و ازدیاد طول تا حد پارگی بالا (به ترتیب cn/dtex 6/1 و 25/34%) در غلظت (w/w) 8% و با حضور انعقادگر متانول بوقوع پیوست و همچنین نتایج نشان داد که با افزایش غلظت فیبروئین در محلول های ریسندگی استحکام سیر نزولی را طی کرده است. استحکام تا حد پارگی الیاف بدست آمده از انعقادگر 1- پروپانول (cn/dtex 6/0) کمتر از حمام های انعقاد اتانول (cn/dtex 8/0) و متانول ( cn/dtex6/1) بوده است. بنابراین این نتایج حاکی از آن است که نوع ساختار شیمیائی انعقادگر بر توانایی ریسندگی الیاف ابریشم بازیافتی کشیده نشده تاثیرگذار می باشد. از طرفی دیگر؛ بر طبق نتایج بدست آمده از روش اختلاط مشخص گردیده که، اثر آنتی باکتریال به غلظت عوامل ضد باکتری و نیز به اندازه ذرات بکار رفته بستگی دارد. بطوریکه افزایش تجمع ذرات نقره در غلظت های بالا (بیشتر از ppm 55) می تواند به کاهش راندمان ضد باکتری و یکنواختی بر سطح الیاف منتج شود. بنابراین در این روش؛ مقدار بهینه ی نانو ذرات نقره در غلظتهای 5/0 و(v/v) 1% از پلی هگزامتیلن بیگواناید می تواند برابر با ppm 55 انتخاب گردد. همچنین مشاهده نتایج حاصل از روش آغشته سازی نشان داده است که، وجود درصدهای مختلف از پلی هگزامتیلن بیگواناید می تواند تاثیر شایانی را در نتایج تست آنتی باکتریال بهمراه داشته باشد؛ بطوریکه مقادیر پایینی از این درصد (ترجیحا کمتر از 1%) همواره بهتر بوده است. ماکزییم خاصیت بازدارندگی در روش آغشته سازی نیز در غلظت ppm 55 از نانو ذرات نقره و(v/v) 75/0% از پلی هگزامتیلن بیگواناید همراه با کمترین میزان تغییر رنگ در الیاف بدست آمده است.